Sentinel Północny i jego odizolowane plemię

Czym jest sentinel północny?

Sentinel północny (ang. North Sentinel Island) to niewielka wyspa leżąca na Oceanie Indyjskim, należąca administracyjnie do Indii jako część archipelagu Andamanów i Nikobarów. Mimo formalnej przynależności państwowej, wyspa ta pozostaje praktycznie nietknięta przez cywilizację. Mieszka na niej jedno z ostatnich plemion na świecie niemających kontaktu ze światem zewnętrznym — Sentinelczycy. Ich liczebność szacowana jest na około 50–150 osób, ale dokładne dane są nieznane ze względu na brak bezpośredniego kontaktu.

Ludność i izolacja

Sentinelczycy są znani ze swojej zdecydowanej postawy wobec obcych — od dziesięcioleci reagują agresywnie na wszelkie próby zbliżenia się do ich wyspy, zarówno ze strony cywilów, jak i naukowców. W 2006 roku zabili dwóch rybaków, którzy przypadkowo znaleźli się zbyt blisko ich terytorium, a w 2018 roku doszło do głośnego incydentu z udziałem amerykańskiego misjonarza Johna Allena Chaua, który zginął próbując nawracać Sentinelczyków. Indyjski rząd, chcąc chronić zarówno plemię, jak i potencjalnych intruzów, wprowadził strefę zakazu zbliżania się do wyspy w promieniu 5 kilometrów.

Znaczenie i ochrona kulturowa

Sentinel północny ma ogromne znaczenie antropologiczne, ponieważ mieszkańcy tej wyspy reprezentują społeczność żyjącą w niemal całkowitej izolacji od współczesnego świata od tysięcy lat. Ich język, kultura i styl życia są zupełnie unikalne i nieprzebadane. Zachowanie ich autonomii i prywatności uznawane jest za kluczowe nie tylko ze względów etycznych, ale też epidemiologicznych — kontakt z zewnętrznym światem mógłby przynieść choroby, na które nie mają odporności. Sentinel północny pozostaje jednym z ostatnich miejsc na Ziemi, gdzie człowiek wciąż żyje w pełnej symbiozie z naturą, z dala od globalizacji.

WARTO PRZECZYTAĆ: Polski lot do kosmosu. Pierogi trafią do przestrzeni kosmicznej